Verdere analyse
Wellicht relevant om te vermelden in dit stadium van dit verhaal: de aankomende galactische oorlog zou geen veldslag worden zoals jullie op aarde gewend zijn. Het zou er niet een zijn die met wapens werd uitgevochten, zoals jullie die sinds mensenheugenis met het doel van oorlogsvoering zo vernuftig hebben ontwikkeld. Dus geen bommen en granaten, niets van het breed uiteenlopende scala aan vuurwapens dat jullie zo geestdriftig hebben gefabriceerd en ook geen andere methoden om de vermeende vijand mee te overrompelen, zoals de allesvernietigende giftige gassen of de verwoestende virussen die jullie zo meedogenloos voor uitroeiing gebruiken. En ook geen stokken, zwaarden, stenen of vuisten. Nee, er zou niets voor nodig zijn dat in de eerste vier dimensies was ontstaan.
En juist daarom was het zo belangrijk dat we in zouden grijpen, want op spiritueel vlak zou de aarde nog in de kinderschoenen staan vergeleken met de wezens en entiteiten uit andere werelden en multidimensionale realiteiten die betrokken zouden zijn bij de aankomende strijd. In die andere werkelijkheden was men op zijn minst al zover dat men de eigen gedachten onder controle had, iets waar de gemiddelde mens in het begin van de 21ste eeuw niet eens mee bezig was. Integendeel zelfs: men leefde juist helemaal vanuit dat verstand, de ratio, waar de interpretaties omtrent de velerlei rudimentaire driften waar men zoal mee te maken had werden gemaakt. Deze neigingen werden veelal niet verder onderzocht, er werd gewoon domweg naar gehandeld alsof men er machteloos tegenover stond. Als een soort ongeleide projectielen. En waar de opkomst van ‘het net’ een positieve kracht had kunnen zijn voor de mens, resulteerde deze in de praktijk vooral in een verstikkende spirituele stagnatie of zelfs regressie. Een leven in de vijfde of hogere dimensie was maar voor een kleine groep mensen op aarde weggelegd in jullie huidige tijd en zelfs voor dat selecte gezelschap was het niet altijd even makkelijk om continu die hogere staat van zijn vast te houden.
Enfin… We zochten naar een of meerdere periodes in de historie van de mensheid waar we iets zouden kunnen toevoegen of juist afnemen of ombuigen of die we op een andere manier konden beïnvloeden. Een zoektocht naar tijdvakken die cruciaal waren geweest voor de reeks aan momenten en ontwikkelingen die ervoor gezorgd had dat de mens zichzelf blind achterna was gaan rennen. Dat zelf, daar zat hem de crux. Onder meer het egocentrisme en de xenofobie waar de mens zich vanaf het begin van haar bestaan aan had overgegeven waren daarin van groot belang. Onze eerste strategische missie, die van het bijsturen van de prehistorische mens, had zeker iets bewerkstelligd. Maar het was bij lange na niet voldoende en bovendien niet op het gewenste gebied, maar dat wisten we natuurlijk al. Dat was immers slechts het begin van onze taak. Een niet onbelangrijke eerste stap, die echter minder invloed had gehad dan we hadden gehoopt. Onze verdere calculaties werden gericht op andere tijden waar we meer impact zouden kunnen hebben. Berekeningen en prognoses die overigens nooit helemaal accuraat konden zijn, aangezien er geen enkele levensvorm was in welke realiteit dan ook die zo onvoorspelbaar kon zijn als de mens. Nou ja, geen enkele… Er was wel één andere civilisatie waar er ook (deels) vrije wil was en die daardoor ook vaak in zeven sloten tegelijk liep, maar daarover later meer.
Verschillende tijdperken passeerden de revue. We namen hier uitgebreid de tijd voor, aangezien tijd een van de factoren was waar we geen rekening mee hoefden te houden omdat ’tijd’ voor ons sowieso anders in elkaar zat. Onder andere de oudste beschavingen kwamen langs in onze beschouwingen en de tijden waarin de grote godsdiensten waren ontstaan. Maar ook de opkomsten en ondergangen van (voor jullie) mythische beschavingen werden nauwkeurig bestudeerd, zoals die van Atlantis en andere vroegere culturen waar jullie vandaag de dag geen weet meer van hebben. Het was een zoektocht naar specifieke momenten, tijden of eventueel invloedrijke individuen die een doorslaggevende stempel gedrukt hadden op de mensheid: de eerste aanzetten die bepalend waren geweest voor het grotere plaatje van de menselijke voortgang. Vele vragen kwamen langs. Moesten we ervoor zorgen dat er geen abrahamitische religies waren ontstaan, was de mens dan wellicht beter af geweest? Of moesten we nog wat verder terug, bijvoorbeeld naar de oudere vormen van geloofsovertuigingen en mythologieën? Of moest het in een geheel andere hoek gezocht worden? Waar en wanneer waren er kantelpunten geweest die de mens de noodzaak voor haar ijdele en gewelddadige inslag hadden gegeven of doen voortzetten…?
Wordt vervolgd…