🔺 Dec. ’95
Herfst ’95
Maar waar er eerst nog volop tranen waren, was er uiteindelijk helemaal niets meer. Het extreme van dit gevoel, wat eigenlijk geen gevoel meer was, kon toch niet alleen door mijn verdriet zijn ontstaan? Het werd zo groot en overweldigend, dat ik uiteindelijk geen idee meer had waar het nou eigenlijk over ging.
Het bandje van Rik met New Age van Steven Halpern ik destijds grijs gespeeld. De dagen en nachten leken eindeloos lang en waren onverdraaglijk. Alleen slapen gaf tijdelijk verlichting.
Voor mijn ouders was de staat waarin ik me bevond vreselijk om te aanschouwen. Op een dag kwamen ze met een ander idee: we zouden met z’n drieën naar Curaçao gaan. Ze vroegen aan mij of ik daar zin in had. Nou ja, zin… Ik had nergens zin in. Maar ik had ook niks te verliezen, dus oké, ik ging mee. We vertrokken op 10 november en zouden twee dagen voor oud en nieuw weer terug zijn.
Op een dag in de tweede week van onze vakantie ging ik met m’n ouders mee winkelen in Punda. Loop ik daar ineens een bekende tegen het lijf… Nee hè, dacht ik in eerste instantie, want daar had ik helemaal geen zin in. Het was Isaac, een vrolijke blonde jongeman en oud-schoolgenoot die weer op het eiland bij zijn moeder woonde.
Isaac kwam geregeld langs om me op te vrolijken. Hij vond mijn toestand wel fascinerend, merkte ik. Hij nam geen aanstoot aan mijn neerslachtigheid, maar deed z’n best me op te vrolijken en wist me zelfs zover te krijgen dat ik mee uit ging. Na een biertje of twee, drie en meer voelde ik me al wat beter en begon ik het zelfs leuk te vinden.
Isaac was een perfect gentleman, daar konden veel jongens nog wat van leren.
Januari ’96
Ik vond het prettig om ’s nachts wakker te zijn, als iedereen sliep. Dat ritme kwam wel van pas toen ik bij het Praethuys ging werken als schoonmaker op de zaterdag- en zondagochtenden heel vroeg. Het was een flinke klus die we met een hele ploeg klaarden. En dan kwam ik rond half acht, acht uur weer thuis en ging ik naar bed tot ergens in de middag.
En toen was er Earth Song. Ik zag de clip voor het eerst op TMF.
In die onstuimige nacht raakte ik er tussen fantasie en waan van overtuigd dat er iets groots stond te gebeuren. De openbaring die ik die nacht had zag ik als iets positiefs. In dit geval als de toorn van een hogere macht die van zich liet spreken, om de mensheid eindelijk eens op haar plaats te zetten.
Maart ’96
Pim had nu een nieuwe verslaving: chinezen. Ik heb een paar keer meegedaan, maar vond er weinig aan. Je wilt alleen maar zitten, hangen, niks doen en niets doet er meer toe en dat is het. Ja, leuk, of nou ja, zo leuk vond ik het dus niet. Ik was meer van de actie, dat slome zitten hing me al snel de keel uit.
